Η γνωστή πτήση του Δαίδαλου και του Ίκαρου ενέπνευσε πολλές γενιές. Ήταν η πρώτη που ξεπέρασε τις θείες πτήσεις και απέδειξε ότι και οι θνητοί μπορούν να ανέβουν στους ουρανούς, αρκεί να σέβονται το μέτρο που επιβάλλει η τεχνική. Όμως, και η Θεσσαλονίκη έχει γράψει τη δική της πλούσια, ιπτάμενη ιστορία. Μια ιστορία άγνωστη και αποσιωπημένη από αυτούς που δεν ένιωσαν ποτέ τον πόθο της πτήσης, παρόλο που είναι ένας δρόμος ελκυστικός από τις απαρχές της ζωής. Η πρωτοπορία της Θεσσαλονίκης στον αέρα είναι εντυπωσιακή. Για τη Θεσσαλονίκη των οκτώ αεροδρομίων δημιουργήθηκε η πρώτη Σχολή Αεροπορίας του Σέδες, Θεσσαλονικιός ήταν ο πρώτος υπουργός Αεροπορίας, σ’ αυτήν ιδρύθηκε ο πρώτος όμιλος αερομοντελιστών και η πρώτη φιλοαεροπορική οργάνωση, η δραστήρια «Ένωση Φίλων Αέρος», σ’ αυτήν εκδόθηκε το πρώτο αεροπορικό περιοδικό «Τα φτερά» και το πρώτο αεροπορικό «Ημερολόγιο».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]