Τι κι αν η κούκλα είναι πορσελάνινη; Η Λιλίκα τη φροντίζει, της μιλά, της γελά και μαλώνει μαζί της σαν να είναι αληθινό παιδάκι. Άλλωστε, στο παιχνίδι δεν γίνονται διακρίσεις ανάμεσα σε κούκλες και ανθρώπους. Στο τρελό κουκλοπάρτι παιδιά και κούκλες γίνονται παρέα και διασκεδάζουν. Όλα είναι ευχάριστα, αστεία αλλά δεν λείπουν και τα απρόοπτα. Είναι, μήπως, καλύτερα από την πραγματικότητα;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
