Η ψυχική ασθένεια εκδηλώνεται ως εισβολή του χάους στην κοινωνική τάξη της καθημερινότητας από τη στιγμή που ένα άτομο, ο ψυχικά ασθενής, αρνείται `να μείνει στη θέση του`· προβαίνει δηλαδή σε παραβάσεις και παρεκκλίσεις από τα κοινωνικά κανονιστικά πρότυπα, οι οποίες -εφόσον, σύμφωνα με τη νεότερη τάση, δεν απομονώνονται στο άσυλο- διαταράσσουν τη ζωή της κοινότητας: τον δημόσιο χώρο, τον τόπο δουλειάς και, κατεξοχήν, την οικογένεια. Μπροστά στον κίνδυνο να γίνει αφόρητη και ακατανόητη αυτή η ζωή και να θιγεί η υπόληψή τους, οι οικείοι `άλλοι` με τους οποίους ο ασθενής βρίσκεται σε αλληλεπίδραση θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο και μορφή συνέργειας για να τον ελέγξουν και να συγκρατήσουν το χάος μέσα στο εκάστοτε κοινωνικό πλαίσιο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]