Τα περισσότερα βιβλία που πραγματεύονται τη θεωρία του χάους και της πολυπλοκότητας αντιμετωπίζουν το θέμα τους υπό το πρίσμα της φυσικής, της χημείας, των μαθηματικών, της βιολογίας και του μάνατζμεντ. Αντίθετα, σε αυτό το κριτικό δοκίμιο η συγγραφέας εστιάζει στην κοινωνική σκέψη, όπως αυτή επαναπροσδιορίζεται υπό την επίδραση των επιστημών της πολυπλοκότητας, καλύπτοντας έτσι ένα κενό στην ελληνική βιβλιογραφία που σχετίζεται με τη `στροφή στην πολυπλοκότητα`. Κυρίως, όμως, υπερβαίνοντας την πολλαπλότητα των ερμηνευτικών εκδοχών και ερευνητικών τάσεων της διεθνούς βιβλιογραφίας, επιχειρεί να αναδείξει τη βαρύνουσα σημασία και την πρωτοτυπία αυτής της στροφής. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]