`Η τέχνη της σιωπής` δεν είναι άλλο παρά μια κραυγή φόβου και φανατισμού ενός ανθρώπου της εκκλησίας, που βλέπει το Διαφωτισμό αφενός να σκιάζει τη λάμψη της καθιερωμένης θρησκείας και να μετριάζει την παντοδυναμία της και αφετέρου να θέτει εν αμφιβόλω την απόλυτη εξουσία και ισχύ των ηγεμόνων. Με σαφείς εντολές και οδηγίες, προτρέπονται οι πιστοί και οι υπήκοοι να επανέλθουν στις μόνες αρχές που, σύμφωνα με το συγγραφέα, πρέπει να διέπουν τις κοινωνίες: την τυφλή πίστη στη θρησκεία και στην απόλυτη υποταγή στον ηγεμόνα. Δραστικός τρόπος για να επιτευχθεί ο διπλός αυτός στόχος είναι η σιωπή και η αποχή από το γράφειν εκείνων οι οποίοι δεν έχουν να πουν ή να γράψουν άλλο από `δηλητηριώδεις` για το κοινωνικό σύνολο σκέψεις και προτροπές.
Ο Έλληνας αναγνώστης μπορεί ν` αναγνωρίσει σ` αυτό το βιβλίο κάποιες διασκεδαστικές συμπτώσεις απόψεων με το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν της χώρας μας, απόψεις που χαρακτήριζαν τη διεκδίκηση της ελευθερίας γενικά και της έκφρασης ειδικά ως μία ασθένεια η οποία χρήζει αμέσου θεραπείας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]