Ο άνθρωπος δεν έχει κατανοήσει την ανωτερότητά του, τη συμπαντικότητά του και τη μοναδικότητά του μέσα στον κόσμο. Και τούτο διότι δεν νίκησε το μοναδικό εχθρό του, που είναι ο ίδιος ο εαυτός του, η μη γνώση του οποίου τον έβγαλε έξω από τον κόσμο των «Ιδεών» και τον οδήγησε στη σπηλιά του κόσμου των «σκιών». Ο άνθρωπος δεν τελειώνει, ως ύπαρξη, αλλά Φύσει, Γνώσει και Εντελεχεία μπορεί να εξελίσσεται από το ενθάδε «Είναι» στο εκείσε «Συνείναι» και εκείθεν στο επέκεινα «Υπερείναι» ή στο «Απόλυτο Είναι». Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος, αν δεν αποκτήσει την ελευθερία του και την αυτογνωσία του, ουδέποτε θα μπορέσει να βγει από τον κόσμο των «σκιών» και από άνθρωπος της ύπαρξης να γίνει Άνθρωπος της συνύπαρξης και ακολούθως τέλειος πνευματικά Άνθρωπος της υπερύπαρξης ή υπεράνθρωπος.
