Κατά τη διάρκεια της νεολιθικής εποχής (7000-3500 π.Χ.), στην περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου και στο Αιγαίο παρατηρείται μια κοινωνική και οικονομική αλλαγή σε σχέση με προηγούμενες εποχές. Η ανακάλυψη της γεωργίας αλλάζει το κοσμοείδωλο, αλλά κυρίως τον τρόπο διατροφής των ανθρώπων. Δεν τρέφονται πια με αυτοφυή φυτά και ρίζες δένδρων, αλλά με τα προϊόντα της καλλιεργημένης γης. Παύουν να είναι νομάδες, συλλέκτες, κυνηγοί και γίνονται γεωργοί. Η διαρκής μετακίνησή τους σε αναζήτηση τροφής αντικαθίσταται με την εγκατάσταση σε ένα μόνιμο τόπο. Αυτό το γεγονός αλλάζει όχι μόνο τον τρόπο ζωής, αλλά παράλληλα και της σκέψης τους, καθώς αναπτύσσουν δεσμούς συγγενείας με το χώρο που τους συντηρεί. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]