... Από την αρχή της Δημιουργίας είναι φανερό πως ο Θεός ήθελε τον άνθρωπο να ενεργεί με ελεύθερη θέληση, να `ναι ελεύθερη ύπαρξη. Στην ελευθερία, στην ελεύθερη απόφαση του ανθρώπου έγκειται όλο το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Χωρίς ελευθερία ο άνθρωπος θα `ταν μόνο ένα μηχανικό δημιούργημα του Θεού, ενεργούμενό Του, που θα λειτουργούσε μόνο με τη θέληση και τη δύναμή Του. Υπάρχουν πολλά τέτοια πλάσματα του Θεού στη φύση. Για τον άνθρωπο όμως προόρισε μια ξεχωριστή θέση, ήταν ελεύθερος να πιστεύει στο Θεό ή να στραφεί εναντίον Του, να ζήσει ή να πεθάνει. Ήταν μια πολύ τιμητική θέση, αλλά ταυτόχρονα και πολύ επικίνδυνη...
... Ένα πράγμα είναι πιο σαφές απ` οτιδήποτε άλλο. Πως δεν υπάρχει σωτηρία στον κόσμο αν ο Θεός δεν έρθει σ` αυτόν, δεν ενανθρωπήσει. Πως δεν υπάρχει λύτρωση και σωτηρία για μας τους ανθρώπους αν ο Θεός δεν είναι μαζί μας όχι σαν ιδέα ή ένα όμορφο όνειρο, αλλά όπως είμαστε, με ψυχή, με σώμα, φτωχοί και ταλαιπωρημένοι και τελικά, σ` αυτό που διαφέρουμε όλοι από το Θεό, θνητοί, υποκείμενοι στο θάνατο. Γι` αυτό και κάθε πίστη που διδάσκει πως ο Θεός δε σαρκώθηκε ή πως δεν μπορεί να σαρκωθεί, είναι ψεύτικη...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]