Τα κείμενα αυτά απευθύνονται στους Έλληνες και τους αλλοδαπούς εν Χριστώ αδελφούς, απανταχού της γης, που αγωνίζονται από διαφορετικό μετερίζι για την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου και για τη σωτηρία.
Η εμβάθυνση του διάλογου και η αξιοποίηση των γνώσεων και μεθόδων της ψυχοθεραπείας από την Ποιμαντική πιστεύουμε ότι μπορεί να φωτίσει δημιουργικά και απελευθερωτικά ποικίλες αρνητικές `ειδωλολατρικές πλευρές` της λαϊκής θρησκείας που βρίσκονται σε αντίθεση με το γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα, να εντοπίσει και να συμβάλει στη θεραπεία προβλημάτων που αναδύονται από το ασυνείδητο κοινωνικό Φαντασιακό της κοινότητας και που παρεμποδίζουν το εκκλησίασμα να μετεξελιχθεί σε σώμα του ζώντος Χριστού.
Από την άλλη πλευρά η αξιοποίηση των αληθειών της χριστιανικής θεολογικής παράδοσης μπορεί να εισαγάγει στην εξέλιξη της διαδικασίας της ψυχοθεραπείας την δυναμική της συγγνώμης και της συγχώρησης, ως προς την διαχείριση της ενοχής.
Αυτός ο τόμος επιχειρεί, παρά τις όποιες διαφορές απόψεων μεταξύ των συγγραφέων, άλλες μείζονες και άλλες ελάσσονες, να συνεισφέρει στο διάλογο και να στηρίξει την κίνηση των Ορθόδοξων Θεραπευτών στην ελληνική και διεθνή σκηνή. Απευθύνεται ακόμη και στους μη θρησκεύοντες θεραπευτές και τους προσκαλεί στον διάλογο. Ιδιαιτέρως στοχεύει να εξαλείψει τις φοβίες που αφθονούν και στις δύο πλευρές του διαλόγου.
Εκτιμούμε ότι μια νέα και μείζων επιστημολογική συνάντηση ανάμεσα στις επιστήμες του ανθρώπου και τη θεολογία βρίσκεται υπό εκκόλαψη. Στις μέρες μας το ανθρωπολογικό χριστιανικό υπόδειγμα κατανόησης του ανθρώπου εμφανίζεται να είναι σχετικά ατελές και χρειάζεται ανανέωση. Σ` αυτό, εκτιμούμε ότι μπορεί να βοηθήσει η αξιοποίηση των ψυχολογικών επιστημών. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους, πιστεύουμε, που δικαιώνει τον επίσκοπο Κάλλιστο Ware όταν γράφει ότι ο 21ος αιώνας για την Θεολογία θα είναι ο αιώνας της ανθρωπολογίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]