Ο μεγαλύτερος μετά τον Ηρακλή πανελλήνιος ήρωας της αρχαίας Ελλάδας υπήρξε ο Θησέας. Όπως ο Ηρακλής πήγασε από τη μυθολογία των Δωριέων, έτσι και ο Θησέας ήταν ο μυθολογικός εκπρόσωπος των Ιώνων. Ιδιαίτερα οι Αθηναίοι τον θεωρούσαν θεμελιωτή της πολιτείας τους, αφού αυτός -ως βασιλιάς τους- ένωσε τους γύρω από την Αθήνα οικισμούς σε μια πόλη. Κι ακόμα, τον θεωρούσαν ως πρώτο νομοθέτη, που με τη σωστή οργάνωση της διοίκησης έβαλε τα θεμέλια για τη μελλοντική λάμψη της Αθήνας. Γι` αυτό ακριβώς ίδρυσαν λαμπρό ναό πάνω από τον τάφο του και τον λάτρευαν ως ημίθεο τόσο οι Αθηναίοι όσο και οι άλλοι Έλληνες αργότερα. Η ζωή και τα κατορθώματα του μεγάλου αυτού ήρωα ήταν αγαπημένο θέμα όχι μόνο των παιδιών και των μεγάλων, αλλά και των μυθογράφων, των ποιητών και των καλλιτεχνών (ζωγράφων και γλυπτών). Εικονιζόταν ως ένας όμορφος, γεροδεμένος και θαρραλέος νέος, κρατώντας συνήθως σπαθί. Το πιο διάσημο κατόρθωμά του υπήρξε η θανάτωση του τερατώδους Μινώταυρου μέσα στο Λαβύρινθο των κρητικών
ανακτόρων του Μίνωα, που ανακούφισε τους Αθηναίους από το φόρο αίματος που έδιναν κάθε χρόνο στην Κρήτη. Αξίζει, λοιπόν, να γνωρίσουμε καλύτερα αυτή τη μεγάλη προσωπικότητα της Ελληνικής Μυθολογίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]