Οι ελληνικές πόλεις εκτός της Σπάρτης, αναγκάζονται να συμμαχήσουν μετά την μάχη της Μαντίνειας, εξαντλημένες από τους συνεχείς πολέμους. Η ειρήνη διαρκεί έως τον ονομαζόμενο `συμμαχικό` και αργότερα τον `ιερό` πόλεμο, που ξεκινά από την κατάληψι του ιερού των Δελφών και την διαρπαγή του από τον Φιλόμηλο τον Φωκέα. Μετά από έντεκα χρόνια, λήγει χάρι στην διπλωματική παρέμβασι του Φιλίππου και τιμωρούνται όλοι οι ιερόσυλοι.
Ο Φίλιππος, γιος του Αμύντα, ανεβαίνει στον μακεδονικό θρόνο το 360 π.Χ. Αφού υποτάσσει τους Ιλλυριούς και τους Παίονες, επεκτείνεται προς την Θράκη και διεκδικεί από τους Αθηναίους την συμμαχία των Ολυνθίων. Επικρατεί στην περιοχή και αναπτύσσει τα χρυσωρυχεία που του απέδωσαν δύναμι και πλούτο.
Την ίδια εποχή, στην Σικελία, ο Διονύσιος ο νεώτερος κινδυνεύει να χάσει την εξουσία από τον Δίωνα που θέλει να ανατρέψει την τυραννία, υποστηριζόμενος από τους πολίτες και έχοντας την βοήθεια των συμμάχων Κορινθίων. Ο Δίων επιτυγχάνει ύστερα από πολλές ανακατατάξεις να εκδιώξει τον Διονύσιο, οι εμφύλιες όμως συμπλοκές εξακολουθούν μεταξύ των Σικελών. Γι` αυτό ζητούν έναν στρατηγό από τους Κορινθίους, οι οποίοι αποστέλλουν τον Τιμολέοντα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]