Η παρούσα μελέτη αποτελεί ελάχιστη συμβολή στη βαθύτερη γνώση αυτού που αποκαλείται ορθόδοξη βυζαντινή αγιογραφία, ανεξάντλητη πηγή γνώσης για την ορθόδοξη Θεολογία με την οποία άλλωστε έχει μία σχέση αμφίδρομη. Η θεολογία της τέχνης αυτής είναι υψηλή αφού στοχεύει με υλικά μέσα να αποδώσει την «καινή κτίση», υπομνηματίζοντας την Ιερή Ιστορία, το δόγμα και τη λατρεία. (. . .) Η έρευνά μας, σ` αυτή την πρώτη φάση, περιορίσθηκε σε μνημεία της βυζαντινής περιόδου ήτοι μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) και στην πλειοψηφία τους δημοσιευμένα ή τουλάχιστον γνωστά στην βιβλιογραφία. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]