... Επονομαζόταν επίσης και «Καπετάνιος των Ανέμων» εξαιτίας μιας φυσιολογικής ιδιαιτερότητας για την οποία ήταν περήφανος. Μια άλλη προσωνυμία ήταν «Λόγος τιμής», έκφραση με την οποία στόλιζε τους λόγους του που δεν ήταν και πολύ αληθοφανείς. Φυματικός για 25 χρόνια, αλλά αρκετά παλικαράς, έβηχε τόσο δυνατά που ένα βράδυ έριξε με το βήχα του το λαμπατέρ σε μια συναγωγή. Η όρεξη του ήταν γνωστή σε όλη την Ανατολή, όπως γνωστές ήταν η ευγλωττία του και η υπερβολική του αγάπη για το χρήμα. Σχεδόν πάντα πήγαινε βόλτα σέρνοντας ένα αμαξάκι που περιείχε παγωμένα ποτά και τρόφιμα αποκλειστικά γι’ αυτόν. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]