Μέσα σ` αυτόν τον ορυμαγδό κινήσεων, θέσεων, γραμμών, σκέψεων και αποφάσεων ευτυχώς υπάρχουν ακόμα φωτεινά πνεύματα, που προσφέρουν και μεταλαμπαδεύουν ιδέες και γνώσεις και αντισταθμίζουν τη φυγοπονία, τη διαπλοκή και την έλλειψη γνώσης.
Μέσα σ` αυτούς ασφαλώς ο Μιχάλης Τιβέριος έχει πρωτεύουσα θέση. Η σεμνότητα του Μιχάλη είναι δίδαγμα οικογενειακής παιδείας. Το συνεσταλμένο παιδί των μαθητικών και γυμνασιακών χρόνων στην Άνδρο, με αποκλειστικά προσωπική προσπάθεια και μόχθο, έφτασε στα ύπατα πανεπιστημιακά, και όχι μόνο, αξιώματα. Η προσφορά του στην παιδεία είναι δεδομένη, η αγάπη του προς τους φοιτητές του (τα παιδιά του), με τον δικό του τρόπο φυσικά, είναι αναμφισβήτητη.
Αυτό εξάλλου προκύπτει με τούτο το βιβλίο που έχουμε στα χέρια μας, στο οποίο συνοψίζεται η αγάπη τριάντα δύο παλαιότερων και νεότερων φοιτητών του, ως αντίδωρο της αγάπης και της φροντίδας που εισέπραξαν από τον δάσκαλό τους.
Η γνωριμία μου με τον Μιχάλη έχει ρίζες πολύ βαθιές στον χρόνο. Μας φιλοξένησαν τα ίδια μαθητικά θρανία στην Άνδρο, παίξαμε σαν παιδιά στις ίδιες γειτονιές, μάθαμε από γονείς και σχολείο τις αξίες ζωής που μας συνοδεύουν μέχρι σήμερα.
Ο κάθε τόπος, η κάθε πατρίδα πρέπει να τιμά τα παιδιά της, που ανεβαίνουν τα σκαλιά της κοινωνικής και πνευματικής καταξίωσης. Αυτό ανέλαβε να το κάνει η Εταιρεία Ανδρίων Επιστημόνων με τον ανά χείρας τόμο. Θέλουμε να περάσουμε το μήνυμα της ακάματης προσπάθειας ενός μέλους μας, του αρχαιολόγου Μιχάλη Τιβέριου, που εκλεγόμενος το 1987 τακτικός καθηγητής στην έδρα της Κλασικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αναγορεύεται το 2011 τακτικό μέλος στην έδρα της «Αρχαιολογίας (Κεραμική)» στην Τάξη των Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών.
Η Εταιρεία Ανδρίων Επιστημόνων, που από το 1987 δραστηριοποιείται σε θέματα επιστημονικού, κοινωνικού και μορφωτικού ενδιαφέροντος, τιμά τον επιστήμονα Μιχάλη Τιβέριο προσφέροντας τον τόμο αυτό στο ευρύτερο κοινό αλλά και στη γενέτειρά του, την Άνδρο, στην οικογένειά του και στο σχολειό που έμαθε τα πρώτα του γράμματα.
Όλοι υπερηφανευόμαστε για τον Μιχάλη, για το άξιο παιδί που ζήσαμε, με την τόσο πλούσια ακαδημαϊκή πορεία.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]