"ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ, ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ":
Τα φώτα ανάβουν αργά αργά και θα διατηρηθούνε σ ` όλη τη διάρκεια της σκηνής αμυδρά. Βρισκόμαστε στο προαύλιο ενός συνεργείου παλαιών αυτοκινήτων. Κομμάτια από καροσερί και διάφορα σιδερικά είναι πεταμένα εδώ και `κει μαζί με λάστιχα παλιά, και εργαλεία. Στη μέση της σκηνής υπάρχουνε δύο καθίσματα παλιά, από αυτοκίνητο και `κει πάνω είναι ξαπλωμένος ένας νέος άντρας με την πλάτη στο κοινό. Απέξω ακούγεται μια γυναίκα που φωνάζει:
ΛΟΥΤΣΙΑ: Αντόνιο! Αντόνιο... πού είσαι;
