[...] Η Κρήτη είναι ένας τόπος γεμάτος αντιθέσεις, ώστε κάθε στροφή να επιφυλάσσει και μια έκπληξη. Οι εναλλαγές των τοπίων της με μέρη ζεστά, γλυκά, τροπικά, είναι πολύ συνηθισμένες. Δίπλα τους, άλλα άγρια μέρη σκληρά, κακοτράχαλα, μας θυμίζουν ήρωες του Καζαντζάκη και του Γκρέκο.
Οι ακτές κάπου κάπου διαδέχονται με τάξη η μία την άλλη και άλλοτε βράχοι απότομοι στέκουν πάνω από τα μεγάλα κύματα. Καταπράσινες, γαλήνιες είναι οι κρητικές πεδιάδες και κάστρα απόρθητα τα κρητικά βουνά με τα ξακουστά φαράγγια τους, προστάτευσαν και προστατεύουν κάθε μορφή ελευθερίας. Τα ίδια αυτά φαράγγια υπήρξαν ορμητήρια επαναστάσεων και αντίστασης αλλά και καταφύγια κάθε κυνηγημένου.
