(. . .) Είναι η όξυνση της κρίσης αποτέλεσμα των «ακροτήτων ορισμένων παικτών που λειτούργησαν ανεύθυνα»; Οφείλονται τα πολλαπλασιαζόμενα ανά την υφήλιο θερμά πολεμικά επεισόδια στο θυμικό και τα καπρίτσια κάποιων «νεοψυχροπολεμικών ηγετών»; Όταν τέτοιες απόψεις ανερυθρίαστα παρουσιάζονται διεθνώς ως τάχα έγκυρες ερμηνείες των όσων ζούμε, έχουμε περισσότερο από ποτέ ανάγκη το οξυγόνο που προσφέρει ένας μαρξιστής διανοούμενος εκτός των επίσημων ακαδημαϊκών και μιντιακών κυκλωμάτων -ιδίως όταν, όπως στην περίπτωση του Ρέιμοντ Λότα, μελετά την πραγματικότητα με διεισδυτικό βλέμμα και ανιχνεύει τις μελλοντικές τάσεις χωρίς να «κλείνει» τη συζήτηση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]