Στο Μακρινές συναντήσεις ταξιδεύω στα αταίριαστα κομμάτια ενός παζλ, που όμως στη γοητευτική αλλά και τρομώδη αυθαιρεσία της Ανατολής ταιριάζουν μια χαρά και δυο τρομάρες. Στις μακρινές συναντήσεις λοιπόν, ταξιδεύω και συναντώ: Τον ευνούχο Γκουλσάν, της πιο αλλόκοτης κάστας των Ινδιών, τους Χιζρά. Την αστραφτερή διεθνή σταρ - συγγραφέα, τη μοντέρνα
θεά των μικρών πραγμάτων Αρουντάτι Ρόυ, και στην παραπάνω γωνιά την τραγική βασίλισσα των ληστών τη Φουλάν Ντέβι, τιμωρό - εκδικητή με καραμπίνα και
μαχαίρι, μια ιστορία άγρια με καλό τέλος. Να μην ξεχάσω και τον ωραίο ερωτευμένο Άγιο με ελληνίδα σταρ που μου προέκυψε στο Πακιστάν. Περιπλανώμαι επίσης στην τέχνη του ταξιδεύειν, προτείνοντας πώς και πού να μην κάνετε τίποτα στην Ινδία. Μπαίνω για πολλοστή φορά επεισοδιακά στο συφοριασμένο Αφγανιστάν, στον αγκαθωτό κήπο του Αλλάχ, όπου τώρα διά ροπάλου απαγορεύεται γενικώς η Γυναίκα, κι όταν οι παπαρούνες με την άνοιξη προβάλλουν, ανηφορίζω την κοιλάδα των δολοφόνων στην Περσία και από κει στο ελληνικό πρόσωπο της Ιορδανίας αλλά και του Λώρενς της Αραβίας. Προτείνω τον Κίνδυνο ως αφροδισιακό και για χάζι και τέρψη της ιστορίας της γυναίκας ταξιδιώτισσας - συγγραφέως, τις θεοπάλαβες ερωτικές προμάμμες μου, κοτσονάτες γεροντοκόρες και νοικοκυρές, ξενέρωτες εμείς οι σύγχρονες, δεν το
συζητώ. Και τέλος συναντώ το μέλλον μου στο πρόσωπο της γηραιάς κυρίας Ουίλσον που ταξιδεύει μόνη στις Ινδίες και σ’ άλλα μέρη, μ’ έναν ολωσδιόλου παράξενο τρόπο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]