Ο Κικέρωνας υπήρξε ο μεγαλύτερος ρήτορας των Ρωμαίων και ο πραγματικός ιδρυτής ενός ρωμαϊκού συστήματος φιλοσοφίας. Επίσης υπήρξε πολιτικός, ιστορικός, επιστολογράφος και ποιητής. Με τον Κικέρωνα η λατινική πεζογραφία έγινε αντίπαλος της άριστης ελληνικής πεζογραφίας. Ο Κικέρωνας ήταν φιλέλληνας και θαυμαστής του ελληνικού πνεύματος, αλλά και εθνικιστής. Ο λόγος του Κικέρωνα «Υπέρ του Τίτου Αννίου Μίλωνα» θεωρείται ένα απ` τα αριστουργήματά του, υπόδειγμα ενός τέλειου ρητορικού λόγου. Ο λόγος που διασώθηκε δεν είναι ο λόγος που απήγγειλε ο Κικέρωνας στη δίκη του Μίλωνα. Είναι ο λόγος που γράφτηκε απ` τον Κικέρωνα λίγα χρόνια μετά τη δίκη και καταδίκη του Μίλωνα. Όταν ο Κικέρωνας έστειλε στο Μίλωνα που ζούσε αυτοεξόριστος στη Μασσαλία το λόγο αυτό που σώζεται σήμερα, ο Μίλωνας έγραψε ειρωνικά στον Κικέρωνα: «Cicerone, si ita dixisses, non ego ederem pisces barbatos» (Κικέρωνα, αν έτσι είχες μιλήσει, εγώ δεν θα έτρωγα τα όμορφα ψάρια της Μασσαλίας).

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]