Ο Χέγκελ και ο Αριστοτέλης ανήκουν αναμφισβήτητα στην τάξη των φιλοσόφων, αλλά από ποια προοπτική μπορούμε να θεωρήσουμε τον Καρλ Μαρξ φιλόσοφο; Είναι γενικά αποδεκτό ότι ένα μεγάλο τμήμα του μαρξιστικού έργου έχει φιλοσοφική ταυτότητα, αλλά από την άλλη ο ίδιος ο Μαρξ κρατούσε μια απόλυτα περιφρονητική στάση προς τη φιλοσοφική αντιμετώπιση των πραγμάτων - στην περίφημη ενδέκατη θέση του στο Φόιερμπαχ δήλωσε, «Οι φιλόσοφοι έχουν μέχρι τώρα ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους, το ζήτημα, όμως, είναι να τον μεταβάλλουμε».
Κάποιος θα μπορούσε να ανταπαντήσει ότι είναι δύσκολο να αλλάξουμε τον κόσμο αν δεν τον έχουμε πρώτα κατανοήσει, αν και δεν είναι σίγουρο ότι ο Μαρξ θα συμφωνούσε με αυτήν την άποψη.
Δεν ήταν στις προθέσεις του να αντικαταστήσει τις ιδέες με απερίσκεπτες πράξεις, αλλά να διαμορφώσει ένα είδος πρακτικής φιλοσοφίας που θα βοηθούσε στη σχηματοποίηση του επιδιωκόμενου και στην κατανόησή του. Η κοινωνική και πνευματική αλλαγή, υποστήριζε, πραγματοποιούνται συνδυαστικά: Η φιλοσοφία δεν μπορεί να πραγματώσει τον ρόλο της χωρίς την υπέρβαση του προλεταριάτου και το προλεταριάτο δεν μπορεί να πραγματώσει τον ρόλο του χωρίς την κατανόηση της φιλοσοφίας...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]