Η σημερινή θεραπευτική δεν μπορεί να θεωρείται εξελιγμένη για όσο θα χρησιμοποιεί διάφορα δηλητήρια ως φάρμακα. Δεν λειτουργεί με βάση την επιταγή του Ιπποκράτη `Οφελέειν, μη βλάπτειν`. Τα τελευταία χρόνια, οι γιατροί χορηγούν στους ασθενείς τους όλο και πιο πολλά και τοξικά φάρμακα, ακόμα και στις περιπτώσεις που πάσχουν από ελαφριές αρρώστιες, αδιαφορώντας για τις προειδοποιήσεις των φαρμακολόγων ότι `ο γιατρός πριν χορηγήσει ένα φάρμακο, θα πρέπει να σταθμίσει την ωφέλεια που θα προκύψει από τη χορήγηση του φαρμάκου αυτού και τους κινδύνους στους οποίους θα εκθέσει τον ασθενή` (Γ. Λογαράς, καθηγητής της Φαρμακολογίας).
Σε κάθε άρρωστο που εμφανίζει πυρετό, οι γιατροί χορηγούν αντιπυρετικά και αντιβιοτικά φάρμακα (το ίδιο κάνουν και οι μητέρες μόλις διαπιστώσουν ότι το παιδί τους έχει πυρετό), παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο πυρετός δεν είναι αρρώστια αλλά μια αμυντική και θεραπευτική αντίδραση του οργανισμού ενάντια στους παθογόνους παράγοντες. Ο πυρετός θεραπεύει και γι` αυτό δεν θα πρέπει να καταπολεμείται. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]