Στο βιβλίο αυτό τίθενται οι παράμετροι ανάπτυξης της εποχής των εικόνων, σκιαγραφείται το πλαίσιο ροής των εικόνων κάθε είδους και γίνεται η πρώτη νύξη για την έλλειψη του πεδίου ορισμού τους.

Γίνεται μια κοινωνιολογική αναζήτηση μέσω του οπτικού πολιτισμού που μας περιβάλλει, μια προσπάθεια να αποσαφηνιστεί η έννοια της εικόνας, και να μελετηθούν οι τρόποι χρήσης και διακίνησής της.

Ο σγγραφέας (διδάκτωρ κοινωνιολογίας) αποσαφηνίζει την έννοια των simulacra, αντιπαραθέτει τις έννοιες του μεταμοντέρνου και της παγκοσμιοποίησης, και προτείνει την φορμαλιστική ανάλυση όλων των ειδών εικόνων ως δείκτη των κατηγοριών στις οποίες μπορούν να κατανεμηθούν.