Το θέμα της τύχης των 6.000 περίπου γυναικόπαιδων που πιάστηκαν όμηροι κατά την Έξοδο της ηρωικής Φρουράς του Μεσολογγίου στις 10 Απριλίου 1826 και σύρθηκαν στην πιο απάνθρωπη σκλαβιά, είναι τεράστιο, ανεξάντλητο και σε πολλές περιπτώσεις μέχρι και σήμερα ανεξιχνίαστο. Το ανά χείρας πόνημα, ας θεωρηθεί σαν μια μικρή συμβολή στην εξιστόρηση των φοβερών παθημάτων τους και σαν απότιση του ελαχίστου φόρου τιμής στην ιερή μνήμη τους.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
