Με την εκ του σύνεγγυς προσέγγιση των εξελίξεων, ορατών και μη, που λαμβάνουν χώρα στην Τουρκία και είναι αντιληπτές σε καθημερινή βάση, διαπιστώνει κανείς πως ο κεμαλισμός ως πολιτική φιλοσοφία, κρατική ιδεολογία και θεμέλιο του πολιτικού συστήματος, έφθασε στο τέλος του, τουλάχιστον υπό την μορφή και τη μεθοδολογία πολιτικής υπό την οποία λειτούργησε για 75 και πλέον χρόνια. Η Τουρκία αλλάζει ραγδαία σε όλα τα επίπεδα του πολιτικού της συστήματος κυρίως όμως στις δομές εξουσίας. Είμαστε μάρτυρες μιας συντελούμενης δομικής αλλαγής στην χώρα αυτή σήμερα, που σηματοδοτεί μια επαναστατική και ταυτόχρονα δραματική πορεία επεισοδιακής μετεξέλιξης του κεμαλικού πολιτικού συστήματος, που οικοδόμησε ο Μουσταφά Κεμάλ, ο `Μεγάλος Ηγέτης των Τούρκων`, και κυριολεκτικά δημιουργός του τουρκικού κράτους, σ` ένα απροσδιόριστο και καθόλου εύκολα προβλέψιμο μόρφωμα ενός ιδιότυπου, εξαιρετικά ασυνήθιστου στην επιστήμη και την πολιτική, πολιτικού συστήματος μιας `Ισλαμικής Δημοκρατίας δυτικού τύπου`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]