Η Μάριαν Φορεστερ είναι το συμβολικό λουλούδι της Παλιάς Αμερικάνικης Δύσης· η προσωποποίηση της χάρης, της ομορφιάς, της ανεπιτήδευτης θηλυκότητας. Η ευφρόσυνη παρουσία της φωτίζει τη ζωή όλων των γύρω της.

Ο άντρας της, ένας από τους πρωτοπόρους στην κατασκευή των σιδηροδρόμων της Δύσης και είκοσι πέντε χρόνια μεγαλύτερος της, είναι ένας «τζέντλεμαν» με όλη τη σημασία της λέξης, ένας από κείνους τους άντρες που ξέρουν να χαρίζουν την ευτυχία. Ο νεαρός Νιλ Χέρμπερτ, ο «έμμεσος» αφηγητής της ιστορίας, ζει μόνιμα κάτω από τον αστερισμό της ακατανίκητης γοητείας της Μάριαν Φορεστερ... ως την ώρα που η θεά -με μια νοσηρή μανία αυτοκαταστροφής- θα γκρεμιστεί από το βάθρο της για να γίνει «μια χαμένη κυρία».

Το "Μια χαμένη κυρία", που θεωρείται ως το καλύτερο έργο της Γουίλα Κάθερ, είναι το εκπληκτικό πορτρέτο μιας ανησυχαστικής καλλονής αλλά και η μαγευτική αναπόληση μιας ευγενικής εποχής που έχει πια χαθεί για πάντα.