Ένα ριγωτό μολύβι με έμαθε να γράφω μεγάλες ή μικρές ιστορίες σαν κι αυτές. Ένα μολύβι που ήξερε να τραγουδά έτσι: «Όταν με ξύνεις γίνομαι το πρώτο μαστοράκι η μύτη μου γεννά πουλιά, βαρκούλες με πανάκι». Τραγουδούσε το ριγωτό μολύβι και γυρνούσε τη μυτούλα του και ό,τι τραγουδούσε γινόταν στο άσπρο χαρτί. Πότε ένα σμάρι πουλιά πάνω από τη θάλασσα, μια βαρκούλα με το πανάκι της φουσκωμένο, μια νεράιδα με φύκια στα μαλλιά και άλλα, πολλά άλλα. Αυτές είναι οι μικρές ιστορίες, που τα παιδιά με τη δική τους ματιά και φαντασία μπορούν να τις κάνουν μεγάλες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
