«Στο τέλος πάντα τους εντοπίζω, είπε η νεαρή γυναίκα. Και πάντα υπάρχει κάποιος ή κάποια που θέλει να σκοτώσει έναν άλλο χοντρομαλάκα. Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα διπλωματίας. Να μπεις στην προσωπική ζωή του πελάτη. Να του βάλεις την ιδέα, την οποία ήδη έχει, να σκοτώσει. Με δύο λόγια, να προσφέρεις υπηρεσίες, ει δυνατόν σε κατάσταση κρίσεως. Δεν τους λέω ότι είμαι φονιάς. Είμαι γυναίκα, δεν θα με έπαιρναν στα σοβαρά. Τους λέω ότι γνωρίζω κάποιο δολοφόνο. Μερικές φορές υπαινίσσομαι ότι είναι ο εραστής μου. Ζηλεύουν. Είναι αστείο».

Αυτό είναι ένα μαύρο μυθιστόρημα. Είναι η ιστορία όπου μια επαγγελματίας δολοφόνος, μοναχική και αλλοτριωμένη, διαπράττει το αιματηρό έργο της. Είναι η ιστορία ενός ασυνήθιστου συμβολαίου, σε μια πόλη διεφθαρμένη από το χρήμα.
Η «Μοιραία» είναι το προτελευταίο μαύρο μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε όσο ζούσε ο Ζ. - Π. Μανσέτ. Χρονολογικά εκδίδεται ανάμεσα στο «Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής» και την «Πρηνή θέση του σκοπευτή». Η κεντρική ηρωίδα, η Αιμέ Ζουμπέρ, μετακινείται από πόλη σε πόλη, αλλάζοντας τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της, συγχρωτίζεται με την άρχουσα κοινωνία κάθε πόλης και οργανώνει φόνους επί χρήμασι. Η ιστορία θα τελειώσει άσχημα γι` αυτήν. Η «Μοιραία» είναι κυρίως η αφήγηση μιας αποτυχίας. Όμως αυτή η αποτυχία της γυναίκας φαίνεται πολύ πιο ανδρεία από τις αποτυχίες των ανδρών στα άλλα βιβλία του συγγραφέα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]