Λέει ένα αφγανικό ανέκδοτο: Όταν ο Άρμστρονγκ, ο Αμερικανός αστροναύτης, έφθασε στο φεγγάρι, βγήκε από το διαστημόπλοιο και θαύμασε τη μεγάλη κατάκτηση των Αμερικανών. Ξαφνικά άκουσε από το Κανάβεραλ να τον φωνάζουν: «Γύρνα γρήγορα να πάρεις τη σημαία να την τοποθετήσεις, κάποιος άλλος αστροναύτης κινείται κοντά σου, μην προλάβει να βάλει τη σημαία του». Τρέχει ο Άρμστρονγκ, μπαίνει στο διαστημόπλοιο, παίρνει τη σημαία και βγαίνει έξω να την μπήξει στη Σελήνη. Εκείνη τη στιγμή βλέπει έναν αδύνατο κοντό με φανελάκι βρώμικο, βερμούδα και σαγιονάρες. «Τι θες εδώ», του λέει ο αστροναύτης, «ποιος είσαι;» «Είμαι Αφγανός», του απαντά, «δεν ξέρω τι είναι εδώ, εγώ πλήρωσα φορτηγατζή να με πάει στην Ευρώπη». Έτσι ήρθαν οι Αφγανοί στην παλιά γειτονιά της σεληνιακής Θεάς. Κρυμμένοι σε φορτηγά χύμα στην καρότσα με χαρούπια, σκόρδα, λεμόνια, κάρβουνα, πατάτες και μερικά με φούντες. Ήρθαν άλλοι από το Αφγανιστάν, άλλοι από καταυλισμούς Αφγανών του Πακιστάν και του Ιράν, πουλώντας χωράφια και σπίτια ή κλέβοντας ή εξαπατώντας, και διέσχισαν βουνά, ποδαράτο, νηστικοί και άπλυτοι. . . Μουσαφεράτ στα φαρσί σημαίνει ταξίδι. Μουσαφερίμ είναι οι ταξιδιώτες, οι επισκέπτες. Το βιβλίο αφηγείται δέκα μήνες και μια μέρα πολέμου και ειρήνης του καταυλισμού των Αφγανών στην Πάτρα. Οκτώβρης 2007-Ιούλιος 2008.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]