Όταν δημοσιεύεται για πρώτη φορά στο Παρίσι, στη δεκαετία του `30, το Μυθιστόρημα με κοκαΐνη δημιουργεί σκάνδαλο στους κύκλους των Ρώσων μεταναστών, ίσως όχι τόσο λόγω του ίδιου του θέματός του, όσο του τρόπου με τον οποίο ο συγγραφέας το προσεγγίζει. Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στη διάρκεια της εφηβείας του αφηγητή, από τον Α` Παγκόσμιο Πόλεμο ως λίγο μετά τη Ρωσική Επανάσταση. Αλλά το ιστορικό πλαίσιο είναι στην πραγματικότητα απόν. Τα γυμνασιόπαιδα νιώθουν την καρδιά τους να φουσκώνει από νιάτα, και με δυο ρούβλια στην τσέπη περνοδιαβαίνουν από τις λεωφόρους προς άγραν έρωτος, αδιάφορα για την Επανάσταση που βράζει ολόγυρά τους. Ο Βαντίμ είναι σκληρός, άστατος, εγωιστής. Κάποιο βράδυ βουλιάζει στο γαλάζιο βλέμμα της Σόνιας, άφοβος και άοπλος, με κίνδυνο να χαθεί. Στο δρομολόγιο από την αληθινή ευτυχία ως τον τεχνητό παράδεισο, ο Βαντίμ θα ανακαλύψει σύντομα την κοκαΐνη, «ανάλαφρη σαν μαγική». Κι εδώ θα έρθουν να τσακιστούν όλες οι περιπέτειες της πρώτης νιότης. Ο συγγραφέας όμως δεν βρίσκεται εκεί για να απαντήσει στην πολεμική. Ποτέ κανείς δεν συνάντησε τον μυστηριώδη κύριο Μ. Αγκέεφ στη Γαλλία, αλλά και οι πληροφορίες ότι κάποιοι ίσως τον είδαν κάπου αλλού παρέμειναν απλές εικασίες. Μέχρι σήμερα, στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τίποτα για τον άνθρωπο που έγραψε το Μυθιστόρημα με κοκαΐνη. Πάντως, όποιος κι αν ήταν ο Μ. Αγκέεφ, μας άφησε ένα βιβλίο συναρπαστικό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]