Όλα τα παραμύθια πηγάζουν από τη σχέση μας με τα μυστήρια προέλευσης της ζωής, του θανάτου και της αγάπης. Η συνάντηση, η συνήχηση, η αρμονία της προσωπικής μας ιστορίας με τις ιστορίες που μας μεταφέρει, που εφευρίσκει η προφορική παράδοση, με τον αυτοσχεδιασμό του παρόντος, δεν είναι απόρροια της τύχης, αλλά μάλλον `συμφωνία` με τη μουσική έννοια του όρου. Ποιο κομμάτι του εαυτού μου τρέφεται, θεραπεύεται, διευρύνεται, συμφιλιώνεται! Ποια νέα κατανόηση της ιστορίας μου και της ζωής μου μου επιτρέπει ένας λόγος που ήρθε από τόσο μακριά! Ποιες δονήσεις, ποιες ενέργειες θα γίνουν ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο ορατό και στο αόρατο του δρόμου μου! Τα παραμύθια είναι δημιούργημα της δικής μας πραγματικότητας, απέναντι στην ενίοτε παράξενη, συχνά παράλογη ή πεζή, αλλά πάντα εκπληκτική πραγματικότητα που μας περιβάλλει.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]