Όταν ο δρ. Λούις Κριντ και η οικογένειά του μετακομίζουν σε ένα παλιό σπίτι στην εξοχή του Μέιν, είναι η εικόνα της απόλυτης ευτυχίας: Ο νεαρός γιατρός με την όμορφη σύζυγο, τη χαριτωμένη κόρη, τον αξιαγάπητο γιο -και τώρα, αυτό το υπέροχο σπίτι. Τα έχουν όλα... ακόμα κι ένα χαδιάρη γάτο.
Όμως, μπροστά από το σπίτι, βρίσκεται ο αυτοκινητόδρομος, απ` όπου περνάνε συχνά μεγάλα φορτηγά -ένας θανάσιμος κίνδυνος. Και από πίσω, εκεί που αρχίζει το δάσος, κρύβεται μια άλλη, ακόμα μεγαλύτερη απειλή...
Είναι ένα ξέφωτο, όπου γενιές και γενιές αθώων παιδιών θάβουν τα πεθαμένα ζωάκια τους. Θα `πρεπε να αποπνέει απλώς μια γαλήνια μελαγχολία. Αλλά όχι. Σ` αυτό το ξέφωτο παραμονεύει η φρίκη. Μια φρίκη πιο αποτρόπαια κι από τον ίδιο το θάνατο -κι ακόμα πιο ισχυρή...
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]