Ακολουθώντας το έργο του Brooks στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, διαμορφώνουμε την έννοια της στρατηγικής χρησιμοποιώντας όχι πια μια ιεραρχική νοημοσύνη μα ένα σύμπλεγμα στοιχείων που μιμείται τη γνωστική συμπεριφορά μιας πολύπλοκης οντότητας.
Η λογική της κλασικής σκέψης είναι ότι μία έξυπνη συμπεριφορά είναι το αποτέλεσμα μίας έξυπνης επιλογής ενός ανθρώπου. Ενώ τα πιο σύγχρονα αποτελέσματα της έρευνας στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης και πιο γενικά της πληροφορικής με τη θεωρία των γενετιστικών αλγορίθμων αποδεικνύουν ότι ακόμα και στοιχειώδεις κανόνες άμα εφαρμοστούν πάνω σ` έναν κριτικό πληθυσμό (μέγεθος), μπορούν να μετατρέψουν τη συμπεριφορά του έτσι ώστε να ερμηνευτεί σαν αποτέλεσμα ανθρώπινης σκέψης.
Οι πρώτοι ερευνητικοί αλγόριθμοι χρησιμοποιούσαν απλές θεωρητικές ιδέες όσον αφορά στη στρατηγική τους. Προσπαθώντας να αντικαταστήσουν μια ανθρώπινη σκέψη δεν κατάφεραν παρά μόνο να τη μιμηθούν: ίδια μορφή μα διαφορετική έννοια. Έτσι οι αλγόριθμοι του τύπου backtracking και forward checking δεν βασίζονταν σε μια γνωστική ιδέα της νοημοσύνης. Διότι απλότητα δεν σημαίνει απλοϊκότητα.
Η επανάσταση στον τομέα αυτόν προήλθε από μια σχετικά απλή ιδέα. Η νοημοσύνη δεν προέρχεται υποχρεωτικά από μια έξυπνη οντότητα, αλλά από μια έξυπνη συνεργασία απλών στοιχείων.
(...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]