Στο βιβλίο του «On the Old Lines» (1958), στο κεφάλαιο που γίνεται λόγος για τα νορβηγικά σιδηροδρομικά δίκτυα, ο Peter Allen γράφει: «Οι μηχανικές δυσκολίες της Νορβηγίας και οι άθλοι μέσω των οποίων έχουν ξεπεραστεί, κάνουν τον νορβηγικό σιδηρόδρομο έναν από τους πιο εντυπωσιακούς στον κόσμο». Πράγματι, ο σχεδιασμός και η κατασκευή των σιδηροδρομικών γραμμών ήταν για τους μηχανικούς μεγάλη πρόκληση, λόγω του απότομου και δύσβατου ανάγλυφου της χώρας. Τα μοναδικά σημεία όπου υπάρχουν διπλές σιδηροτροχιές, μία ανά κατεύθυνση, βρίσκονται στον κόμβο του Oslo. Η μέση ταχύτητα των συρμών δεν είναι υψηλή, αλλά αρκετή για να απολαύσεις την διαδρομή μέσα στο μεγαλοπρεπές τοπίο και να ευχαριστηθείς ένα ανεπανάληπτο ταξίδι. Πολλές ταχείες αμαξοστοιχίες χρησιμοποιούν βαγόνια με εξισορρόπηση, πράγμα που κάνει την διαδρομή ακόμη πιο ευχάριστη για τον ταξιδιώτη. Το φθινόπωρο του 2004 οι Νορβηγικοί Σιδηρόδρομοι (NBS) γιόρτασαν τα 150 τους χρόνια. Όλα ξεκίνησαν το 1854, όταν τέθηκε σε λειτουργία η πρώτη ιδιωτική σιδηροδρομική γραμμή. Από τις περισσότερες ιδιωτικές γραμμές που είχαν κατασκευαστεί στο διάστημα 1892-1919 δεν έχει μείνει καμία, γιατί στο μεταξύ τροποποιήθηκαν και εντάχθηκαν στο κρατικό δίκτυο των Νορβηγικών Σιδηροδρομικών (NBS) που ιδρύθηκε το 1862. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο της Νορβηγίας, εκτός λίγων εξαιρέσεων, ξεκινάει ακτινωτά από το Oslo. Λείπουν σχεδόν ολοκληρωτικά οι δικτυωτές γραμμές. Έτσι, οι μεμονωμένες κύριες γραμμές έχουν και τα δικά τους ονόματα. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]