(. . .) Γράφοντας κανείς οτιδήποτε για τον Beethoven, δεν θα μπορούσε παρά να το κάνει με τρόπο ανατρεπτικό, επαναστατικό, αλλιώς δεν θα ταίριαζε καθόλου στο πνεύμα και τη ζωή του. Ένα βιβλίο που γράφεται για τον Beethoven δεν μπορεί να γραφτεί με τον τρόπο που γράφονται τα άλλα βιβλία. Θα πρέπει να έχει κάτι το ιδιαίτερο, να παρουσιάζει μία καινοτομία στη δομή του και στο περιεχόμενό του. Έτσι προηγείται ο προβληματισμός γύρω από την προσωπικότητα και έπεται η πορεία του μουσουργού στο χρόνο της βιολογικής του ζωής, διότι η πορεία του στον χρόνο δεν έχει τέλος. Ο Beethoven ζει πάντα ανάμεσά μας, στα αυτιά μας, στο μυαλό μας, στην καρδιά μας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]