Το πρώτο μυθιστόρημα ενός συγγραφέα νεκρού στα είκοσί του χρόνια κι ένας απ` τους καλύτερους ρόλους του Ζεράρ Φιλίπ. Το έτος 1918, ένας μαθητής γυμνασίου, ο Φρανσουά, ερωτεύεται μια νέα γυναίκα, τη Μάρθα, της οποίας ο αρραβωνιαστικός, ο Ζακ, βρίσκεται στο μέτωπο. Ο έρωτας θα τους σκλαβώσει, παράφορος, απόλυτος, ενάντιος σε όλους και σε όλα, γείτονες σαρκαστές και γονείς εγκαταλειμμένους. Μα θα τους τυραννήσει η αγωνία, η ασυνείδητη σκληρότητα, η αδυναμία ενός παιδιού να ζήσει την περιπέτεια ενός άντρα. Ο πόλεμος τελειώνει και μαζί του τα «τέσσερα χρόνια μακρόσυρτων διακοπών». Η Μάρθα πεθαίνει φέροντας στον κόσμο το παιδί του Φρανσουά, που θα γίνει «ο μόνος λόγος για να ζήσει» ο Ζακ. «Βλέποντας αυτόν τον τόσο σεβάσμιο χήρο, κατάλαβα ότι η τάξη, με τον καιρό, επιβάλλεται από μόνη της στα πράγματα. Μήπως δεν είχα μόλις μάθει ότι η Μάρθα πέθανε φωνάζοντας το όνομά μου κι ότι ο γιος μου θα ζούσε με αξιοπρέπεια;»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]