"Ο μαύρος καλόγερος", τον οποίο ο Λεβ Τολστόι αποκαλούσε "υπέροχο", ορίστηκε από τον ίδιο τον Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ως διήγημα "ιατρικού χαρακτήρα". Σύμφωνα με το συγγραφέα, τα βιώματα και η "ασθένεια" του ήρωά του Κόβριν δεν περιέχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, ενά αντιθέτως Ο μαύρος καλόγερος γεννήθηκε μετά από κάποιο όνειρο που είδε ο Ρώσος συγγραφέας. Οι μεταφορικές προεκτάσεις που αναζήτησε η κριτική στο διήγημα δε βρήκαν καθόλου σύμφωνο τον Τσέχωφ, που ισχυρίστηκε ότι δεν κατάλαβαν το έργο του, ενώ συγχρόνως κάλυψε με πυκνό πέπλο τις προθέσεις του, ισχυριζόμενος ότι το μόνο που ήθελε ήταν να παρουσιάσει ένα νεαρό άνδρα που πάσχει από μεγαλομανία.