Σαν έμαθε τη λέξη Καλησπέρα
ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά:
`Είμαι σοφός, γνωρίζω Ελληνικά.
Τί κάθομαι δωπέρα;`

Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει,
για να τούς πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα,
και τους λέει: Καλησπέρα!

Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
Τί διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!
θαναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος,
αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί.
Απ` τις Ινδίες φερμένος, ποιός το ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του να `χει φέρει,
με τί σοφούς εμίλησε, και πόσα
να ξέρει στων γραμματικών τη γλώσσα!..

-Κυρ-παπαγάλε, θα `χομε την τύχη
ν` ακούσομε τί λες και παραπέρα;`

Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει...
-μα τί να πει; Ξανάπε: Καλησπέρα!