Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού εμφανίζει στη χώρα μας ένα συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον από μέρους των θεσμικών οργάνων της pολιτείας και των επιστημών της αγωγής, ενώ ταυτόχρονα προκαλεί έντονο προβληματισμό στο χώρο των εκπαιδευτικών. Καμία πρόοδος δεν είναι εφικτή χωρίς εκτιμήσεις των δεδομένων στο χώρο και το χρόνο και χωρίς διορθωτικές παρεμβάσεις. Η αξιολόγηση όμως στο πεδίο της γνώσης ως εκφορά κρίσης μιας δυναμικής ψυχοπνευματικής λειτουργίας του ατόμου καταξιώνεται στο επίπεδο του ανθρώπινου προσώπου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]