«Γόνος των Κομνηνών της Τραπεζούντας, από τους τελευταίους γενναίους της ζωής, ο Άγγελος Κομνηνός, κουβαλά στις φλέβες του το μεράκι του έλληνα Οδυσσέα. Σημαδιακή η πορεία του όσο και τραγική, με όλο τον πλούτο της γνώσης, του έρωτα, της θυσίας. Με ό,τι καταπιάνεται μεγαλουργεί. Γίνεται πόλος έλξης και θαυμασμού. Θ` αγαπηθεί και θ` αγαπήσει. Θα ζήσει και θα ζωγραφίσει τις ομορφιές και τα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης, αφήνοντας πίσω του το θαυμασμό και την εκτίμηση. Έτσι όπως ταιριάζει στους χαρισματικούς, στους μεγαλόψυχους. Η Πόλη των πόλεων τον ανέθρεψε. Εκεί βίωσε τη θυσία των Παλαιολόγων, το δράμα των προγόνων του. Εκεί μετάλαβε την Ορθοδοξία. Αφού είδαν τα μάτια του κόσμους και κόσμους. Αφού περιπλανήθηκε σ` Ανατολή και Δύση, η αιώνια πόλη, η Βασιλεύουσα, τον ξαναδέχεται στην αγκαλιά της μεγάλο και σοφό. Άγιοι, μάρτυρες δήμιοι και συμφέροντα, στο ίδιο σκαρί. Η ρωμιοσύνη ξανοίγει την καρδιά της!».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]