Ορισμένες μέθοδοι που ακολουθούνται κατά την αντικειμενική μελέτη της ονειρικής δραστηριότητας συνεχίζουν να ανήκουν στον 16ο αιώνα, κατά τον οποίο δέσποζε ο «θαυμασμός» ως κριτήριο για να κατανοηθούν τα μυστήρια της γένεσης ή χρησιμοποιούνταν ο διάλογος της ψυχής με «ζωικά πνεύματα» για να εξηγηθούν τα όνειρα. Η άγνοιά μας γι’ αυτή την πλευρά της λειτουργίας του εγκεφάλου παραμένει μεγάλη, γεγονός που πρέπει να οδηγήσει τους πιο επίμονους και ανήσυχους ερευνητές προς τη φυσιολογία, τη βασίλισσα των ερευνών. Έχοντας στη σκέψη μου αυτούς τους ερευνητές, έγραψα το ανά χείρας βιβλίο. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
