Αυτό το συνέδριο ασχολείται με τη γεωγραφία του χορού. Στο παγκόσμιο τοπίο βλέπουμε χορούς βουνίσιους, καμπίσιους και νησιώτικους. Βλέπουμε φυσικά ότι ο κάθε λαός έχει τους δικούς του χαρακτηριστικούς χορούς, βλέπουμε όμως ότι μέσα στον ίδιο λαό οι χοροί διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή και ανάλογα με την περίσταση. Αν είμαστε λίγο πιο παρατηρητικοί, διαπιστώνουμε ότι ο χάρτης του χορού δεν ακολουθεί καθόλου τις γραμμές που τράβηξαν οι μεγάλοι στον πολιτικό χάρτη ανάμεσα στους λαούς. Υπάρχουν χοροί της βασιλικής αυλής, του σαλονιού, του θεάτρου, του καμπαρέ και του στρατού, όπως υπάρχουν οι χοροί του γάμου, του πανηγυριού, της ταβέρνας και της αποκριάς. Άλλοτε οι αντίστοιχες κινήσεις, η μουσική και το τραγούδι είναι στην κάθε περίπτωση εντελώς διαφορετικά, άλλοτε όμως οι διαφορές από τον ένα χώρο στον άλλο βρίσκονται μόνο στον τρόπο απόδοσης.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]