Ο άνθρωπος, που επιχειρεί μια ανασκόπηση της ζωής του στην προσπάθειά του να εντοπίσει τη θέση του στον κόσμο αλλά κυρίως να ορίσει τον χώρο του, προσκρούει στην πιθανότητα όλα αυτά, τα θεωρούμενα απολύτως ελεγχόμενα, να υπογραμμίζουν απλώς την ισχνή, θνητή του υπόσταση, απέναντι σε ανώτερες, ασαφείς και αόρατες δυνάμεις.
Στο σημείο αυτό `συναντάται` με τον τραγικό ήρωα, τον Οιδίποδα, τον απόλυτα ελεύθερο άνθρωπο, που γέννησε η μυθική ελληνική σκέψη, και απογείωσε η δραματική τέχνη του Σοφοκλή.
Η Μοίρα ή ο Άνθρωπος; Ποιος έχει την τελευταία λέξη σ` αυτό το παιχνίδι που καλούμαστε να παίξουμε στον κόσμο;
Μια νουβέλα με προσμίξεις δοκιμίου ή ένα δοκίμιο με λογοτεχνική αμφίεση;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]