Το βιβλίο αυτό γεφυρώνει το χάσμα που υπήρχε μεταξύ δύο παραδοσιακών επιστημονικών κλάδων. Από τη δεκαετία του 1970 υπάρχουν θαυμάσιες και πλούσιες εργασίες για τις γυναίκες της αρχαιότητας, αλλά οι γυναίκες στην όψιμη αρχαιότητα (3ος-6ος αιώνας μ.Χ.) πολύ λίγο έχουν μελετηθεί. Οι κλασικιστές ενδιαφέρονταν περισσότερο για τους δυο πρώτους μ.Χ. αιώνες και οι θεολόγοι περισσότερο για την Καινή Διαθήκη παρά για την πατερική διδασκαλία περί των γυναικών ή για το κοινωνικό και πολιτισμικό της πλαίσιο. Το έργο `Οι γυναίκες στην όψιμη αρχαιότητα` μας εισάγει στις βασικές συνθήκες ζωή των γυναικών: γάμος, διαζύγιο, αγαμία, πορνεία, νομικοί περιορισμοί και προστασία, τεκνοποιία, ιατρική περίθαλψη και ιατρικές θεωρίες, στέγαση, νοικοκυριό και ενδυμασία. Παρουσιάζονται, τέλος, οι γενικές θεωρίες για τη γυναικεία φύση, οι οποίες παραμερίζονταν ανάλογα με τις ανάγκες. Η χριστιανική και η μη χριστιανική λογοτεχνία χρησιμοποιούνται εδώ για να εξηγήσουν και τις πρακτικές ανάγκες της ζωής και τις «συζητήσεις» που κυριαρχούσαν στον αρχαίο κόσμο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]