«Η πρώτη απόπειρα ενασχολήσεως με τη μελέτη της γλώσσης των Υιών του Ήλιου μάς αποκάλυψε ελληνικές ρίζες και δομές στην αμερικανική ήπειρο από την πανάρχαιη εποχή με διαλεκτικά δωρικά και αιολικά στοιχεία της γλώσσας τους. Αλλά και η προσέγγιση της γλώσσας των Αραουκανών, ενός άλλου λαού της Νοτίου Αμερικής, αποκαλύπτει μιαν άλλη, πολλαπλώς δημιουργική ελληνική εστία στη Νότιο Αμερική, σε χώρα αντίπαλο πόλο της αυτοκρατορίας των Ίνκα. (...) Αν εντρυφήσωμε στα λεξικά και στις συνήθειες των λαών αυτών, έρχονται στο φως πολλά στοιχεία, που παραπέμπουν σε πολύ οικείες και γνωστές μας εικόνες, έθιμα και στοιχεία. Και πάνω απ` όλα, προκαλεί τον μελετητή η ομοιότητα των τοπωνυμίων, των ονομάτων, των γλωσσών γενικότερα. Το δωρικό ιδίωμα που εντοπίζεται στη βάση των ριζών των λέξεων επιβεβαιώνει τις ιστορικές μαρτυρίες, και μάλιστα όσες προέρχονται από επίσημα μέλη των φυλών αυτών. Οι μη γλωσσικές αποδείξεις επικεντρώνονται στη φυσιολογία και τα σωματικά χαρακτηριστικά των μελών της φυλής, στις συνήθειες, στις θρησκευτικές δοξασίες, στις ιστορικές αναλογίες και μαρτυρίες για την οδό που διανύθηκε μέχρι την άφιξη των πρώτων εποίκων Αραουκανών στη Χιλή, που έχει και αυτή ν` αποκαλύψει πολλά για πιθανές ενδιάμεσες αποικίες των Ελλήνων στον Ειρηνικό ωκεανό ή ελληνικές εστίες που χρειάζεται να ερευνηθούν».

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]