Ως δραστηριότητα που έχει αντικείμενό της τον μετασχηματισμό του φυσικού περιβάλλοντος με σκοπό την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, η οικονομία φαίνεται ν’ αποκαλύπτεται κυριολεκτικά, σύμφωνα με τα λόγια του A. Marchall, «σαν μια επιστήμη της ζωής, κοντινή με την βιολογία μάλλον παρά με την μηχανική». Η διαστρεβλωμένη όμως θεώρησή της που συνδέεται με τους υπολογισμούς αποδοτικότητας, απαιτεί να διαμορφώνονται τιμές μόνο στα αγαθά και στις υπηρεσίες που χαρακτηρίζονται σπάνια και να μη λογαριάζονται καθόλου οι ανθρώπινοι ή φυσικοί πόροι που φαίνονται να πλεονάζουν. Επομένως η σχέση του μέσου με τον σκοπό, αντιστρέφεται και η λογική των νεκρών πραγμάτων γίνεται ο ανώτατος νόμος. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]