Στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες φαίνεται να επιβλήθηκε μία πολύ πιο συστηματική, από τη βρεφική ήδη ηλικία, επιτήρηση και καταστολή της. Η `ομοβοφία` έχει επικρατήσει σαν επίσημη ορθοδοξία της κοινωνίας και του κράτους, μετατρέποντας συχνά τον έλεγχο της σεξουαλικότητας σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα.
Η σεξουαλικότητα δεν καθορίζεται από το βιολογικό φύλο αλλά κοινωνικά, καθώς ο ορισμός και οι εκδηλώσεις της έχουν αλλάξει μέσα στην ιστορία ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής και της αναπαραγωγής των ανθρώπων σε κάθε περίοδο. Η ομοφυλοφιλία δεν χρειάζεται να εξηγηθεί, παρά το ότι πολλοί, αρνητικά προκατειλημμένοι απέναντι της, εξακολουθούν να αναζητούν το `αρρωστημένο μυστικό` της στους ανθρώπινους εγκεφάλους και τα γονίδια. Θα μπορούσαμε να την ορίσουμε σαν τμήμα ενός συνεχούς φάσματος σεξουαλικών δραστηριοτήτων και προτιμήσεων που ενυπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους, σαν έναν από τους χρωματισμούς στο ουράνιο τόξο της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.
Το μικρό αυτό βιβλίο αποτελεί καρπό των συζητήσεων που εκτυλίχθηκαν εντός της τελευταίας δεκαετίας στο πλαίσιο των φεστιβάλ του Μαρξισμού που οργανώνει κάθε χρόνο το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, καθώς και στο πλαίσιο των εκάστοτε αντιρατσιστικών φεστιβάλ. Αποτελεί μία προσπάθεια να ασκηθεί μία συστηματική κριτική στα κυρίαρχα στερεότυπα γύρω από την ομοφυλοφιλία και τη σεξουαλικότητα, αναζητώντας συγχρόνως τις απαντήσεις για το πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε τα πραγματικά αίτια της καταπίεσης στις μέρες μας. Οι αναζητήσεις μας, όπως εξάλλου ήταν φυσικό, πέρασαν μέσα από τη διαδρομή των κινημάτων απελευθέρωσης, τόσο πριν και μετά όσο και εν μέσω του ιδίου του Μάη του 1968. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]