Η έκδοση του βιβλίου του Έντουαρντ Σαΐντ «Οριενταλισμός» (1978), αλλά και η συζήτηση που επακολούθησε μεταξύ των επικριτών και υποστηρικτών του πυροδότησαν άλλοτε κριτικές και αναστοχαστικές αναγνώσεις και άλλοτε πολεμικές ή σκεπτικισμό γύρω από τις πρακτικές που υιοθέτησαν στο παρελθόν εκπρόσωποι των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών για να προσδιορίσουν τι είναι «Ανατολή». Στο συλλογικό αυτό βιβλίο, οι συγγραφείς επιχειρούν αναγνώσεις του βαλκανικού και μεσανατολικού χώρου από τη σκοπιά της ιστορίας, της ανθρωπολογίας, της πολιτικής επιστήμης, των διεθνών σχέσεων και της κοινωνιολογίας μέσα από κριτικές θεωρήσεις του φαινομένου του Οριενταλισμού. Οι επιστημολογικά και ενίοτε ιδεολογικά διαφορετικές αυτές προσεγγίσεις έχουν στόχο να συγκροτήσουν ένα κοινό πεδίο διεπιστημονικού διαλόγου στην Ελλάδα για τη μελέτη των Βαλκανίων, της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
