Ο παρών τόμος περιλαμβάνει δεκατρείς μελέτες, που αναφέρονται στην Ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Η θεματολογία του καλύπτει ένα ευρύ φάσμα, που εκτείνεται σε ποικίλες όψεις και ζητήματα, τα οποία προσδιόρισαν την ιστορική πορεία της ελληνικής εκπαίδευσης και εξακολουθούν σε ένα βαθμό να ορίζουν ορισμένες από τις συνιστώσες της θεσμικής δομής και λειτουργίας της. Ενδεικτικά αναφέρονται: Η πολιτική εξουσία και η σχολική πραγματικότητα ως μία σχέση ενδημικής απόκλισης, η μέση εκπαίδευση κατά την οθωμανική περίοδο, το πνεύμα της Νέας Αγωγής και η εισαγωγή του στην ελληνική εκπαίδευση, το φαινόμενο του αναλφαβητισμού και η νεοελληνική εκπαίδευση, οι δύο εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις του Μεσοπολέμου (1917-1920 και 1929-1932), το χρονικό της ίδρυσης του θεσμού της μετεκπαίδευσης των δασκάλων, οι ιστορικές συντεταγμένες και η ίδρυση του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης κ.ά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]