Τα δυτικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, και ιδιαίτερα οι παραδουνάβιες περιοχές, προσέλκυσαν ήδη από την αρχαιότητα πολλούς Έλληνες. Το ρεύμα των Ελλήνων αυξάνεται κατά την τελευταία Βυζαντινή περίοδο και, βεβαίως, κορυφώνεται μετά την Άλωση, το 1453, οπότε συνέρευσαν στις περιοχές της Μολδαβίας και της Βλαχίας πρώην κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, της Τραπεζούντας και της βορειοανατολικής Μικράς Ασίας. Έλληνες έμποροι, λόγιοι, ιερείς δρουν και εδραιώνονται σταδιακά στην ευρύτερη περιοχή.

Η μεγάλη ακμή της οικονομικής και πνευματικής δραστηριότητας των ελληνικών κοινοτήτων στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, ωστόσο, είναι σίγουρα ο 18ος αιώνας, ο "αιώνας των Φαναριωτών". Οι Φαναριώτες ανεβαίνουν στους ηγεμονικούς θώκους της Μολδαβίας και της Βλαχίας, ενώ κερδίζουν έδαφος και σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.

Περιέχονται τα κείμενα:
- Σοφία Ακριβοπούλου, "πρόλογος"
- Ιστορία
- Εστίες ελληνισμού
- Ενδεικτική βιβλιογραφία