Η εκπαίδευση των παιδιών στη λήψη αποφάσεων αποτελεί μια μακροχρόνια διαδικασία, για την οποία κυρίως υπεύθυνη είναι η οικογένεια. Ιδιαίτερα με την έναρξη της εφηβείας, οι γονείς είναι καλό να διατηρούν μεν ένα υποστηρικτικό πλαίσιο, αλλά να αφήνουν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν μόνα τους τις δυσκολίες που αντιστοιχούν στην ηλικία τους, να λαμβάνουν αποφάσεις για τον εαυτό τους μέσα σε ορισμένα όρια και στη συνέχεια να φέρουν τα ίδια την ευθύνη των επιλογών αυτών. Όταν το νεαρό άτομο αποφοιτήσει και από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είναι καιρός οι γονείς να τραβηχτούν στο παρασκήνιο και να το αφήσουν να πάρει σταδιακά τη ζωή του στα χέρια του. Να το αφήσουν να βιώσει το στάδιο του `περιπλανητή`, με τις δοκιμές και τα λάθη που θα το οδηγήσουν στην ωρίμανση και στην αυτονομία. (. . .) Στόχος του βιβλίου είναι να εμπνεύσει αρχές με βάση τις οποίες η μετάβαση των νέων από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή θα γίνει με τον καλύτερο τρόπο, δημιουργώντας υπεύθυνους και ισορροπημένους ενηλίκους και υγιείς οικογενειακές σχέσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]